9 september – reizen naar Andalsnes

Vandaag gaat een reisdag worden. We hebben zorgvuldig onze reis bestudeerd en weten dat we rond de 250 kilometer gaan rijden naar een camping waar we voor twee nachten willen blijven. Maar daar over later meer. 

Het eerste stuk dat we rijden kennen we nog van gisteren toen we naar de gletsjer reden. Daarna was het weer het vingertje op de kaart, de Garmin volgen met Google maps als extra controle. Niets kan er misgaan. We hobbelen wat achter een vrij onzekere (nogal brede) camper aan en zijn blij dat wij niet zo’n heftig ding hoeven te rijden en alleen maar ons kleine sleurhutje mee hebben. Op zoek naar een parkeerplek voor de broodnodige kop koffie rijden we onze afslag voorbij. Geen nood, de draai is snel gemaakt en vervolgen onze weg met het plan te zoeken naar een plekje voor de koffie. Die koffie heeft even wat langer geduurd want direct na het “ga links af” van de Garmin (en dat was echt de goede weg, ook volgens mijn vinger op de kaart en de Google maps) die we netjes volgen, volgende er een heftige haarspeldbocht met een flinke klim erachteraan. En daarna nog een en daarna nog een en daarna nog een. Het uitzicht werd steeds mooier, dat wel, de haarspeldbochten steeds heftiger. De Noren vonden het namelijk ook nodig om juist voor de bocht en net na de bocht het asfalt te verwijderen waardoor onze Kip-sleurhutje elke keer een klein sprongetje maakte bij het verder rijden. Ook deze keer alle lof voor de Anton die ook nu weer met een grote glimlach achter het stuur zat. Ikzelf was is minder onbezorgd want is was heel erg benieuwd hoe het de boedel van de caravan zich zou houden bij elk sprongetje. 

Hoog op de berg (ruim 1400 meter) vonden we een geschikt plekje voor de inmiddels nog hoger nodige kop koffie. En ja, bij het openen van de caravandeur vond ik een flink aantal artikelen die ik niet op de grond had gelegd bij vertrek. Even opruimen, alles nog heel, koffie drinken tussen de schitterende maar ook bere koude bergen met rondom sneeuw. Eerst de kaart nog even bekijken of we echt de goede weg hadden, en die hadden we dus daarna onze mooie en overweldigde tocht voortgezet. Gelukkig werd het na deze hoogte een stuk minder bumpie op de weg en vond ook ons sleurhutje het weer iets leuker. 

De lunch hebben we uiteindelijk heerlijk kunnen nuttigen op een bankje op een plein bij een staafkerk in Lom. Die hebben we ook van binnen bekeken. Jammer was wel dat ons gebruikelijke een-vakantie-kerk-kaarsje-branden-voor-al-onze-geliefden hier ten strengste verbonden was. Zou ook niet op mijn geweten willen hebben dat ik met dat kaarsje de oudste staafkerk van Noorwegen in de hens zou hebben gezet. 

Na deze uitgebreide stop vervolgende we onze weg. We zouden nog 80 kilometer moeten rijden wat in deze omgeving dan al snel 1,5 a 2 uur kan duren. Deze keer hadden we niet specifiek een camping al uitgekozen en dat heeft gelijk als gevolg gehad dat we niet een leuke camping konden vinden. Je moet weten dat momenteel veel camping verlaten zijn omdat eigenlijk het seizoen al voorbij is en de vette toerisme die wij kennen van zuid-frankrijk hier al helemaal niet van toepassing is. 

We hebben als doel om morgen de (voor ons) de wel beroemde Trollstigvegen te rijden. Deze wordt ten strengste afgeraden om met caravans te rijden en dat advies volgen wij dus maar op. Daardoor willen we onze caravan een dagje rust geven op een camping om dan de dag daarna hem weer aan te haken en richting Zweden te trekken. De Trollstigvegen ligt niet echt op onze route maar we hebben het er voor over (dat zullen we morgen eigenlijk pas zeker weten) om daarvoor een extra stukje door te rijden. Vandaar dat we nu aan de voet staat van deze beroemde weg op camping “Trollvegen” vlak bij Andalsnes tussen prachtige bergen, het begin van de route en 350 kilometer verwijderd van onze camping van vanochtend.

Nadat we het bestek weer netjes in de juiste bakjes hadden opgeruimd (de lepels waren tijdens de heftige rit spontaan overgesprongen naar de messen en visa versa) konden we direct de nasi opeten die we gisteren al hadden gemaakt. Gemak dient de mens.