10 september – dag Trollstigenvegen

Om meteen met de deur in huis te vallen. Deze dag was de moeite waard voor het omrijden. Na een rustige opstart gingen we rond 11 uur op pad om de beroemde Trollstigenvegen te rijden. Maar ja, wat is daar nou zo bijzonder aan. In deze omgeving zijn er veel bergroutes waar merendeel wordt afgeraden om die te rijden met een caravan. Dit is omdat de draai die je moet maken bij elke haarspeldbocht dusdanig krap is dat je aanhanger mogelijk naast de weg terecht komt, en dat wil je niet. Als er geen tegenliggers aankomen is dat wel te doen maar op deze weg stikt het van de touringbussen vol met toeristen uit alle delen van de wereld en die bussen maken de bochten een uitdaging. Voor de buschauffeur denk ik maar ook voor tegenliggende bestuurder. 

Hoe dan ook. Wij hadden al besloten om onze sleurhut op de camping te laten en de weg solo te gaan aanvaarden. En daar hebben we geen spijt van gehad. De weg naar boven was leuk om te doen en het uitzicht wat je aan de top had nog beter. Vanaf een mooi plateau kon je alle bochten volgen en dus ook de auto’s, campers, bussen en dus ook een aantal mensen met caravan. Diegene met de caravan had mazzel dat wij al ruim van boven af konden zien dat er geen gevaarlijke tegenliggers zouden volgen. Jammer, want ik had wel wat spektakel op afstand willen zien. 

Na deze mooie belevenis hebben we hier nog een rondje gereden langs de fjorden en wat boodschappen gedaan. Op tijd weer bij onze sleurhut terug om wat werk te doen en ons voor te bereiden op onze reis naar Zweden. Morgen reizen we naar het oosten van Noorwegen en het zal er om hangen of we het dan onze eerste nacht in Zweden zal gaan worden. 

Nu eerst even alle ervaringen van Noorwegen laten bezinken onder het genot van een biertje. We zitten zelfs buiten met 15 graden zonder zon. Het minder warme weer lijkt wel te wennen na twee weken.