8 september – dag omgeving Songdalfjord

Toen wij thuis uitvoerig onze reis aan het voorbereiden waren leek het ons bijna onmogelijk om het Songdalfjord te kunnen bereiken. Het bleek dat we meer tijd en mogelijkheden hadden dan dat we dat vooraf konden verzinnen. En dat hebben we geweten. De Songdalfjord is een fjord die het verste landinwaarts gaat. De dag rust van gisteren heeft ons veel tijd gegeven om na te denken wat we met deze dag zouden doen. De gezamenlijk keuken hangt vol met tips en elke dag spreken we wel mensen die mooie ervaring hebben opgedaan rondom de Songdalfjord. Eén ding weten we wel. We gaan helaas al die mooie dingen niet beleven want vandaag is onze laatste dag op deze fantastische camping met de prachtige plek aan het fjord. 

Uit alle keuzes die we kunnen maken nemen we de beslissing om een hike te gaan doen naar een gletsjer. De plaatjes die we zien zijn fantastisch en sneew/ijs zien is toch ook wel iets wat op de afstreeplijst staat van “bezoek Noorwegen”. We staan rustig op en genieten van de geweldige zonsopgang. Die hadden we nog niet meegemaakt door de bewolking. Het is totaal onbewolkt wat al gelijk een zomervakantie gevoel geeft, wat het natuurlijk ook gewoon is 😊.

De rit naar de gletsjer is een uurtje rijden. We houden er rekening mee dat we waarschijnlijk flink de bergen in moeten maar niets is minder waar tot onze verbazing. Na weer een prachtige route komen niet hoger dan 200 meter boven zeeniveau (handig zo’n Garmin die je dat kan vertellen) en doemt zomaar uit het niets een gletsjer op. Eigenlijk is het meer een rivier van ijs die ophoudt aan de voet van de berg. Je kunt je aanmelden om de gletsjer te beklimmen maar kennelijk zijn we beiden het er over eens dat dat het niet gaat worden want geen van ons oppert dat idee. We beginnen onze wandeling die volgens het boekje prima te doen is als gezin en een uurtje zal duren. Op zich is daar niets teveel over gezegd. Maar de klauterpartij vraagt toch wel aardig wat stabiliteit (niet een van mijn sterkste kanten zoals jullie waarschijnlijk weten) maar na mijn “Teuntje is mijn steuntje” red ook ik het moeilijkste stuk van deze wandeling. We hadden het onszelf een stuk makkelijker kunnen maken want je kon ook (uiteraard tegen betaling) een bootje nemen om dat lastige stuk over te slaan. Maar dat vonden wij geen uitdaging. Na de hike van verleden week naar de net niet gehaalde Preekstoel was deze hike een soort van easy. Nadat we de plek waren gepasseerd waar het bootje ook kon aanleggen werd de wandeling een stuk makkelijker en konden we met regelmaat om ons heen kijken. Wat een geweldige unieke plek om te mogen bewandelen. Na 1,5 uur hebben we het eindpunt bereikt. De gletsche zelf is niet om aan te raken. Vanzelfsprekend zou ik zeggen. We hadden al gelezen dat ook hier de natuur last heeft van de langzame opwarming van de aarde. Wat een wandeling. Met geen pen te beschrijven (ook niet typen). Na 2,5 uur zijn we weer terug bij de auto en kunnen terugkijken op een goede work-out en een geweldige ervaring rijker. 

Toen we rond half vier terug waren op de camping konden we heerlijk in het zonnetje zitten zelfs met korte broek (en voor mij een jurkje). Samen buiten gekookt en gegeten en de zon achter de bergen zien zakken. Morgen gaan we helaas hier weg maar hebben het gevoel dat het niet de laatste keer is dat we hier zijn. Daarvoor is er nog veel te veel moois te zien en te doen.