Misstapje.

Woensdag, 14 september 

Deze dag starten we rustig op en maken er een heerlijke hang-dag van. We maken een wandelingetje rond op de camping langs het water. Hier en daar een fotootje en klauteren af en toe een grote steen op voor nog beter uitzicht. Bij een van die grote stenen glijdt Anton uit en probeert zijn val op te vangen omdat ik anders als een bowlingkegel omver wordt gegooid. Lief uiteraard maar daarbij verrekt hij dusdanig zijn rug dat een verder geplande wandeling er niet meer in zit. Wat een hang-dag en relaxdag zou moeten worden wordt een verzorg- en insmeerdag. De val heeft dusdanig "schade" aangebracht dat de reisplanning wellicht wat aangepast zou moeten worden waardoor ik dan meer achter het stuur zou moeten zitten. En de bezetting van de stoelen (Anton rijden en ik bij-rijden) beviel ons eigenlijk tot nu toe het beste. 

Gelukkig had de rust en de zorg uiteindelijk de rugpijn dusdanig verzacht dat we onze reisplanning niet hoefde om te gooien. 

Tussendoor nog even wat leuke weetjes:
De kustlijn van Noorwegen is met alle fjorden meegeteld wel zo'n 25.000 kilometer lang. Zonder deze fjorden zou de kust niet langer zijn dan rond de 2.500 kilometer. 

De Sognefjord is de langste fjord van Noorwegen en gaat 204 kilometer landinwaarts. 

En dat er hier bruine kaas gegeten wordt. You like it or you hate it. Het lijkt op de ouderwetste homp klei van vroeger op school alleen dan niet grijs maar bruin. Je kunt het gewoon met de kaasschaaf snijden en is gemaakt van geitenmelk en smaakt naar niet-kaas. Zoet met een vleug caramel. De eerste hap is wennen, de tweede hap is lekkerder, de derde hap is alsof je nooit anders hebt gegeten.